A A A

USŁUGI > Prace interwencyjne

Co to są prace interwencyjne i jaki jest ich główny cel?

Prace interwencyjne mają na celu wsparcie bezrobotnych. Oznaczają one zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę w pełnym wymiarze czasu pracy (na pełny etat) z częściowym dofinansowaniem pracodawcy wynagrodzenia przez urząd pracy.

Kto może zostać skierowany do organizatora prac interwencyjnych?

Jeżeli jesteś osobą bezrobotną zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy to możesz zostać skierowany do podjęcia zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych.

Kto może ubiegać się o wsparcie na zorganizowanie prac interwencyjnych?

O organizację prac interwencyjnych może ubiegać się każdy pracodawca, który w ocenie urzędu pracy jest w stanie te prace prawidłowo przeprowadzić.

 

Wniosek o organizację prac interwencyjnych nie może złożyć podmiot:

1. jeżeli osoby go reprezentujące lub osoby nim zarządzające w okresie ostatnich 2 lat były prawomocnie skazane za przestępstwo składania fałszywych zeznań lub oświadczeń, przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym, przestępstwo przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową, na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, przestępstwo skarbowe na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego;
2. który na dzień złożenia wniosku zalega z:
   1. wypłacaniem wynagrodzeń pracownikom, z opłacaniem należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz z wpłatami na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
   2. opłacaniem należnych składek na ubezpieczenie społeczne rolników lub na ubezpieczenie zdrowotne,
   3. opłacaniem innych danin publicznych.

Jak długo mogą trwać prace interwencyjne?

Prace interwencyjne mogą trwać od 3 do 12 miesięcy.

Dodatkowo po zakończeniu prac interwencyjnych pracodawca zobowiązany jest do utrzymania zatrudnienia przez połowę okresu, za który uzyskał refundację wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne (w przypadku, gdy prace trwały np. 6 miesięcy pracodawca musi zatem utrzymać zatrudnienie przez kolejne 3 miesiące).

Co zyskują pracodawcy organizujący prace interwencyjne?

Pracodawca, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych skierowanych przez urząd pracy bezrobotnych otrzymuje zwrot części kosztów poniesionych na ich:

1. wynagrodzenia,
2. nagrody,
3. składki na ubezpieczenia społeczne.

Refundacja może trwać od 3-12 miesięcy (zależnie na jaki okres zostanie zawarta umowa ze starostą) w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę za każdego bezrobotnego, obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca.

W jaki sposób starać się o pomoc na zorganizowanie prac interwencyjnych?

Pracodawca zainteresowany zorganizowaniem prac interwencyjnych powinien złożyć do wybranego powiatowego urzędu pracy wniosek, w którym podane będą m.in. dane firmy, proponowana liczba bezrobotnych i okres ich zatrudnienia, miejsce i rodzaj prac, wymogi kwalifikacyjne, a także proponowana wysokość wynagrodzenia i wysokość refundacji.

Do wniosku należy dołączyć oświadczenia o spełnieniu warunków wskazanych powyżej tj. o niezaleganiu z daninami publicznymi i niekaralności za określone przestępstwa.

Pracodawca będący beneficjentem pomocy w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, zobowiązany jest dołączyć do wniosku również:

1. wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis oraz pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie otrzymanej w okresie wskazanym odpowiednio w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 2023/2831 z 15.12.2023), art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9, Dz. Urz. UE L 51 z 22.02.2019, str. 1, Dz. Urz. UE L 275 z 25.10.2022, str. 55 oraz Dz. Urz. UE L 2023/2391 z 05.10.2023) albo art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury, (Dz. Urz. UE L 190 z 28.06.2014, str. 45, Dz. Urz. UE L 414 z 09.12.2020, str. 15, Dz. Urz. UE L 326 z 21.12.2022, str. 8 oraz Dz. Urz. UE L 2023/2391 z 05.10.2023) albo oświadczenie o wielkości tej pomocy otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;
2. informacje, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2 albo ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

Uprawnienia i obowiązki pracodawcy

Pracodawca po zakończeniu okresu refundacji jest zobowiązany do utrzymania w zatrudnieniu skierowanego bezrobotnego przez wskazany w umowie okres po zakończeniu refundacji wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne (połowa okresu za jaki otrzymywano refundację). W przypadku prac interwencyjnych trwających np. 6 miesięcy – jest to okres 3 miesięcy.

W przypadku niewywiązania się z dalszego zatrudnienia osoby skierowanej przez urząd pracy lub naruszenia innych warunków umowy, pracodawca zobowiązany będzie do zwrotu uzyskanej pomocy wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od całości uzyskanej pomocy od dnia otrzymania pierwszej refundacji, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

Dodatkowe informacje

Na stronie internetowej Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów znajdują się m.in. szczegółowe informacje dotyczące pomocy de minimis;

Podstawa prawna

• ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia – art. 2 pkt 27, art. 135, art. 137-139.